Zasady sprzedaży drewna na lata 2020-2021

W odpowiedzi na propozycje Lasów Państwowych dotyczącą „Podstawowych założeń do zasad sprzedaży drewna w latach 2020-2021”, przedstawiamy stanowisko największych organizacji branżowych. List podpisali: Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego, Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli, Stowarzyszenie Przemysłu Tartacznego, Związek Producentów i Eksporterów Palet w Polsce, Ogólnopolski Związek Pracodawców Przemysłu Drzewnego.

 

————————————-

Warszawa, dn. 26.06.2019

 

Biuro Marketingu

Dyrekcji Generalnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego

Lasy Państwowe w Warszawie

 

W odpowiedzi na opublikowane „Podstawowe założenia do zasad sprzedaży drewna na lata 2020-2021”, Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego, Stowarzyszenie EPAL,

 

Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli, Ogólnopolski Związek Pracodawców

 

Przemysłu Drzewnego, Stowarzyszenie Przemysłu Tartacznego, Związek Producentów i Eksporterów Palet Drewnianych w Polsce
przedstawiają swoje uwagi.

 

Zdaniem sygnatariuszy, proponowane warunki sprzedaży w ciągu 2-3 lat doprowadzą do bardzo trudnej sytuacji na rynku surowca drzewnego w Polsce. Na rynku zostaną tylko duże przedsiębiorstwa zagraniczne dysponujące kapitałami oraz finansowaniem niedostępnym dla polskich przedsiębiorców. Odczują to w szczególności małe lokalne przedsiębiorstwa, od lat współpracujące z Lasami Państwowymi. W krótkim okresie zaproponowany system sprzedaży może spowodować wzrost przychodów Lasów Państwowych, lecz w długim okresie może pozostawić LP na łasce dużych nabywców, którzy zaczną dyktować warunki po jakich będą chcieli kupować drewno, aktualnie nie są w stanie tego osiągnąć z powodu działających na rynku wielu polskich przedsiębiorców, którzy konkurują z nimi o surowiec.

Dodatkowo proponowany system może spowodować spadek wpływów do budżetu z tytułu braku wpływów z podatków PIT i CIT od upadłych przedsiębiorstw, natomiast będzie generował koszty powstałe na wskutek zwolnień pracowników w likwidowanych firmach.
Zostanie zwiększony export surowca co powoduje jedynie zwrot VAT dla firm zainteresowanych szybkim obrotem surowca, a nie rozwojem polskiego kapitału związanego z przemysłem drzewnym.

 

Uważamy, że celem tworzonych zasad sprzedaży powinno być stworzenie warunków dla rozwoju polskich przedsiębiorstw, działających na prowincji, często w miejscach gdzie są jedynym liczącym się pracodawcą, nie korzystających ze zwolnień podatkowych.

 

Proponowany system zachęci duży kapitał zagraniczny do zaoferowania cen przekraczających rynkowe, w celu wyeliminowania polskiej konkurencji.

 

Kapitał zagraniczny stać będzie na zaoferowanie wyższych cen prze kilka lat, polskich przedsiębiorców na takie działania nie stać.

 

Za całkowicie niezrozumiały uważamy fakt, że zgodnie z zaproponowanym systemem takie same możliwości zakupu będą mieli nabywcy, którzy nie posiadają żadnego zakładu produkcyjnego w Polsce. Czy chodzi nam o stworzenie z naszego kraju zagłębia surowcowego dla zakładów niemieckich, chińskich, szwedzkich i innych? Czy stać nas na export miejsc pracy i wpływów podatkowych dla innych krajów? Do tego bowiem ten system doprowadzi, następnie klient polski kupi wyroby wyprodukowane z polskiego drewna od zakładu zlokalizowanego w innym kraju.

 

Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego, PKN EPAL, Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli, Ogólnopolski Związek Pracodawców Przemysłu Drzewnego, Stowarzyszenie Przemysłu Tartacznego oraz Związek Producentów i Eksporterów Palet Drewnianych w Polsce proponują:

 

Podział puli dla przedsiębiorców :
90% ilości puli ofertowej sprzedawanej w Portalu Leśno-Drzewnym, 10% puli sprzedawanej w aukcjach systemowych.

 

Taki podział daje szanse na stabilne planowanie produkcji i może być motywatorem do dalszego rozwoju. Braki w zakupie surowca stanowią największe zagrożenie dla branży, utrzymywanie propozycji Lasów Państwowych pozbawiłoby część przedsiębiorców możliwości bieżącej produkcji.

 

Przeznaczenie 10 % puli z całą pewnością pozwoli na skuteczny i zbilansowany rozwój firm. Dla dużych zakładów 10% wzrostu to często całkiem nowa linia technologiczna, mówimy tu o 20-50 tys. m3 dodatkowo. Pula 10% to około 4 mln m3 surowca, zdecydowanie więcej niż w obowiązującej w latach poprzednich puli tzw. rozwojowej.

 

Historia zakupów.

 

Naszym zdaniem historia zakupu powinna obejmować okres pięciu lat – 2014, 2015, 2016, 2017, 2018.

 

W ostatnim czasie powstało wiele firm, których jedynym celem było kupno drewna i odsprzedawanie go zakładom drzewnym po zawyżonych cenach. Wiele firm kupowało surowiec po klęsce tylko dlatego, że była możliwość uwzględnienia tych zakupów w historii, co powoduje, że krótka historia nie ma pokrycia w podaży. Ponadto bardzo dużo surowca, wg posiadanych przez nas danych – ponad 3 mln3, zostało sprzedanych poza Polskę. Według naszej wiedzy polskie drewno wyjeżdża obecnie głównie do Chin i Szwecji.
Należy więc wydłużać historię do momentu pełnego zrównoważenia historii zakupów i podaży.

 

Kary umowne należy pozostawić na poziomie 5% wartości nieodebranego drewna.
Pozostawienie wadium na poziomie roku obecnego.

 

Propozycje wysokości wadium są nie do przyjęcia. Wysokość wadium w wielu przypadkach może sięgnąć nawet 80% wartości miesięcznych zakupów. Konieczność zamrożenia kwoty 500 tys. złotych na rok lub dłużej zmusi wiele firm do zaciągnięcia kredytów bankowych, co bezpośrednio przełoży się na wzrost kosztów. Umowa zawierana z Lasami Państwowymi w pełni zabezpiecza interesy Skarbu Państwa (gwarancje bankowe, przedpłata). Rozumiemy, że pozostałe warunki finansowe np. skonto pozostają bez zmian.

 

Wadium, po podpisaniu umowy, powinno zostać zwrócone przedsiębiorcom bezzwłocznie (w ciągu 14 dni).

 

Grupy drewna do wyliczenia wielkości zakupu.

 

Dodanie S2BG do drewna WK i W0, faktycznie oznacza likwidację tego sortymentu i

podwyższenie jego ceny do poziomu ceny dłużycy. Jest to podstawowy sortyment do produkcji opakowań drewnianych. Grupa S2B powinna zostać jako oddzielny sortyment.

Należy wyłączyć dąb czerwony oraz drewno liściaste o obniżonej jakości z grupy WDB i W liściaste.

 

Kryterium geografii.

Należy pozostawić kryterium geografii (15%), wraz ze zwyczajem kupieckim (15%).

 

Wprowadzenie kryterium geografii pozwoli na ograniczenia emisji CO2 poprzez zrównoważoną sprzedaż pozyskanego na danym terenie surowca i ograniczenia w transporcie. Zabezpieczy przetwórców drewna z danego terenu, przed brakiem możliwości zakupu (najbliżej punktu przerobu) niezbędnego do produkcji surowca. Zważywszy na niezwykle dynamicznie rozwijający się handel naszym surowcem i jego wywozem między innymi do Chin (kilkaset kontenerów tygodniowo), firmy zajmujące się handlem będą za wszelką cenę skupowały surowiec przede wszystkim w bliskości portów przeładunkowych.

 

Tym samym cały przemysł zlokalizowany w pasie nadmorskim będzie cierpiał na niedobory, które będzie zmuszony transportować przez setki kilometrów, dodatkowo zwiększając wydalanie spalin.

 

Już dziś w okolicach Trójmiasta, Kołobrzegu, Szczecina obserwujemy powstawanie składnic surowca, który w ogromnych ilościach czeka na transport.

 

Brak tego kryterium będzie powodować większe rozproszenie rynku, większą ilość umów, zwiększone koszty po obu stronach, mniejszą znajomość przez LP swoich odbiorców, tym samym obniży się jakość przyszłego planowania w oparciu o potrzeby rynku producentów/przetwórców.
Dąb oraz cenne gatunki powinny zostać wyłączone z tego kryterium, które należy zastąpić kryterium zwyczaju kupieckiego.

 

Wyznaczanie cen.

Zniesienie widełek cenowych jest nie do przyjęcia. Taki ruch spowoduje wojnę cenową pomiędzy firmami, każdy chcąc sobie zagwarantować odpowiednią pulę będzie oferował jak najwyższą cenę. To jest oczywista podwyżka cen.

 

Postulujemy utrzymanie widełek cenowych oraz obniżenie cen wyjściowych.

 

Już dziś szwedzkie zakłady są w stanie dostarczać tarcicę w bardzo konkurencyjnych cenach, ceny surowca w Europie spadają, co jest odwrotnością działań LP.

 

Niemieckie, czeskie firmy oferują np. buk czy też świerk w cenach o kilkanaście procent niższych niż robią to Lasy Państwowe, mówimy w takich przypadkach o cenie wraz z dowozem do zakładu.

 

Kryterium oceny ofert.

Organizacje branżowe nie zgadzają się aby jedynym kryterium oceny ofert (w ramach PL-D) była cena. W ten sposób preferowane są firmy o znacznych zasobach finansowych, które mogą sobie pozwolić na zakupy drewna w cenach absolutnie nieosiągalnych dla firm o mniejszym potencjale, co może prowadzić do braku surowca, zmniejszenia produkcji, zwolnień, zamknięcia zakładów.

 

To bezpośrednio przekłada się na mniejsze dochody budżetu państwa. Brak składek ZUS , brak podatków itp.

 

Firmy skupujące drewno w całej Polsce, których jedynym celem jest dalsza odsprzedaż, nie mogą w ten sposób być nagradzane za swoją działalność.

Proponujemy ocenę ofert wg kryteriów:

– cena 70%

– geografia 15%

– zwyczaj kupiecki 15%

lub
– cena 70%

– geografia 30%

 

Niestety musimy stwierdzić, że zaproponowany przez Lasy Państwowe system sprzedaży surowca drzewnego w żaden sposób nie dba o rozwój firm przetwórczych działających na terenie Polski. Wcześniejsze wypowiedzi przedstawicieli LP są w sprzeczności z propozycją założeń w/w systemu sprzedaży surowca drzewnego. W tym przypadku nie ma mowy o stabilizacji, ochronie, czy też o równych szansach dla producentów.

 

Przemysł drzewny potrzebuje stabilizacji, a także prostych, przejrzystych zasad sprzedaży surowca, także realnych cen surowca. Wszystko po to by móc konkurować na rynkach ze swoimi produktami. Szczycimy się tym, że jesteśmy potęgą w produkcji mebli, stolarki otworowej, palet, wyroby ogrodowe stoją w wielu gospodarstwach na całym świecie, nasz pellet można znaleźć nawet w Japonii.

 

Jeśli taki stan rzeczy ma pozostać na następne lata to Lasy Państwowe powinny stworzyć system gwarantujący dalszy rozwój, a polski rząd powinien wspierać polskie firmy w ich działaniach.

 

Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego – Marek Kubiak

PKN EPAL – Roman Malicki

Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli – Michał Strzelecki

Ogólnopolski Związek Pracodawców Przemysłu Drzewnego – Mirosław Florkiewicz

Stowarzyszenie Przemysłu Tartacznego – Longin Graczkowski

Związek Producentów i Eksporterów Palet Drewnianych w Polsce – Wojciech Lis

 

Do wiadomości:

Jadwiga Emilewicz – Minister Przedsiębiorczości i Technologii

Henryk Kowalczyk – Minister Środowiska